မ်က္ခြက္ဘုတ္အုပ္

-->

  ေမာင္ေဒါရဲ႕ အေတြးစည္ပိုင္း

မ်က္ခြက္ဘုတ္အုပ္

          “ေခတ္မီသူတိုင္း ပင္လယ္ငါးစားၾကသည္” ဟူေသာ ေၾကာ္ျငာကို စာေရးဆရာၾကီး သိန္းေဖျမင့္က ဗိုလ္လက်ာ္၏ ငါးဖမ္းကုမၸဏီအတြက္ ေရးေပးဖူး၏။ ထိုေၾကာ္ျငာေၾကာင့္ ပင္လယ္ငါးႏွင့္ ငါးထြက္ပစၥည္းမ်ား အေတာ္ေရာင္းေကာင္းခဲ့ဖူးေၾကာင္း ေမာင္ေဒါ မွတ္သားခဲ့ရဖူးပါ၏။ ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚသား ေမာင္ေဒါကား ေခတ္မမီဖူးလို႕ဘဲဆိုခ်င္ဆို။ အဲဒီတံုးက ပင္လယ္ငါးမစားဖူးခဲ့။ သို႕ေသာ္ “ကံၾကမၼာၿဂိဳလ္စီး၍ ကိုယ္အ၀ွာကိုယ္ေျမြထင္”ရေသာ ေခတ္ၾကပ္ၾကီးထဲေရာက္ေသာအခါ ေရခ်ိဳေတြ ေရငံေတြ ေ႐ြးမေနအားေတာ့ပဲ၊ ခ်က္ေၾကြးတာ အုပ္ရပါေတာ့၏။ ဟုတ္ကဲ့……ေစ်းခ်ိဳေသာ ပင္လယ္ငါးကို စားရသည္ပဲဟု ဂ်ီးမထူးအားေသာအခါ ၿမိဳတိုင္း၀င္ပါ၏။ အင္း….. ႐ွည္သြားပါဦးမည္။ ေျပာလိုတာက ”ေခတ္မီသူတိုင္း ပင္လယ္ငါးစားၾကရသလို” ယခုလည္း ေမာင္ေဒါၾကံဳေနရျပန္ပါ၏။

            အိုင္တီေခတ္၊ အင္တာနက္၊ ၀က္ဘ္ဆိုက္၊ ဒဗလ်ဴ ၃ ၾကိမ္၊ အိပ္တီတီပီဘာညာကြိကြေတြ အေတာ္ညံစီလာေသာ ဤဒြႏၷယာၾကီးတြင္ အဲဒါေတြ မသိလွ်င္ ေခတ္မမီ။ ကြန္ပုတာ(အဲေလ) ကြန္ျပဴတာကေလးမွ နားမလည္လွ်င္ လက္ပေဒါဆိုလား လက္ပေတာ့ဆို္လား အဲဒါကေလးကိုမွ မထိဖူးလွ်င္ ေခတ္မမီဟု ေျပာၾကဆိုၾက ႐ြတ္ၾကဖတ္ၾကသျဖင့္ အၿမဲတမ္း အိပ္ရာထ ေနာက္က်ေလ့႐ွိေသာ ဤေဖကိုယ္ ေမာင္ေဒါသည္လဲ ေျပာခဲ့တာၾကီးေတြနဲ႕ မစိမ္းေအာင္ၾကိဳးစားရပါ၏။

            ဂူးဂဲဆိုေသာ ကေလးခၽြဲၾကပ္သံႏွင့္ ယာကူးဆိုေသာ ေလပူမႈတ္သံ၊ ယူက်ဴဆိုေသာ ေက်ာက္ဒိုးကစား၀ိုင္းကအသံ၊ စကိုက္တို႕ ဗြီဇက္အိုတို႕စေသာ ႐ႈတ္႐ႈတ္ေထြးေထြး လုပ္ရသည့္ဟာေတြ၊ စသည္စသည္တို႕ကို ေမာင္ေဒါ၏ မ်ိဳးဆက္မ်ား အကူအညီႏွင့္ နားရည္၀ေအာင္အေတာ္ၾကိဳးစားရပါ၏။ “အပုက်ိနံမယ္နဲ႕ ေဖ့စဘုတ္မွာ အေကာင့္တခုဖြင့္လိုက္မယ္” ဟု ေခၽြးမေတာ္မ်က္ၿပဲ၊ ထညက္ခဲကဆိုေလေသာ္၊ အလြန္ေခတ္မီခ်င္လွေသာ ခပ္ပ်င္းတင္းတင္း ေမာင္ေဒါကလဲ “ရက္စ္” လုပ္လိုက္ပါ၏။

            ေမာင္ေဒါတစ္ေယာက္ေဖ့စ္ဘုတ္တြင္႐ွိေနျပီ၊ စၾကာ၀ဠာအႏွံသိေစသတည္းဟု ေက်ညာျပီးသည္၏ေနာက္၊ ေမာင္ေဒါ၏ စည္ပိုင္းအေတြး ေ႐ွ႕ေနာက္ေမွာက္လွန္ အေတြးမ်ား ေပၚလာပါ၏။ ဘာသာျပန္ၾကည့္လိုစိတ္မ်ား တဖတ္ဖတ္ေပၚလာပါ၏။ လြယ္ပါ၏ ခင္ဗ်ား၊ ထင္ရာျမင္ရာကို ဘာသာျပန္ရာတြင္ ပါရဂူေျမာက္လွျပီးေသာ ဤေဖကိုယ္ ေမာင္ေဒါ ဘာသာျပန္လုိက္ပါ၏။ ၀က္ဘ္ဆိုက္ကို “ပင့္ကူအိမ္ေနရာ” ဟူ၍၎ အင္တာနက္ကို “အျပန္အလွန္ပိုက္” ဟူ၍၎ ေဖ့စ္ဘုတ္ကို “မ်က္ခြက္ဘုတ္အုပ္” ဟူ၍၎ ဗမာမႈျပဳလိုက္ပါ၏။ သင္ မေၾကနပ္ပါသေလာ။ “ပင့္ကူအိမ္ေနရာ” တည္႐ွိသည့္ “အျပန္အလွန္ပိုက္”ထဲက “မ်က္ခြက္ဘုတ္အုပ္”မွေန၍ “ဆူ၊ဆဲ၊ေဆာ္” ဟူေသာ “ဆဲ” ကိစၥလုပ္ၾကကုန္။

            ဦးေလး က်ံဳမေငးၾကီး (သခင္ တင္ေမာင္) ေျပာဖူးတာ သတိရမိပါ၏။

            “ေရေက်ာ္၀တ္ေက်ာင္းၾကီးဆိုတာ သူေတာ္စင္ေတြ ေတြ႕ဆံုရာ၊ ၀တ္ျပဳရာေနရာဘဲဗ်၊ ဒါေပမဲ့ သူေတာ္စင္ေတြ မ႐ွိတဲ့၊ မလာတဲ့အခါမ်ိဳးမွာ ေခြးေလေခြးလြင့္ေတြတက္အိပ္တဲ့ေနရာလည္း ျဖစ္ေနတတ္တယ္” ဟု ပင္ျဖစ္ပါ၏။

            အခုလည္းဤ “မ်က္ခြက္ဘုတ္အုပ္” ၾကီးကို ေမာင္ေဒါဤသို႕ပင္ျမင္လာမိ၏။ မီဒီယာဆိုလား မီတီယားတယ္ဆိုလား အဲသည္ၾကားခံပစၥည္းသည္ လူေတြဆက္ဆံေရးပိုမိုေကာင္းမြန္လာေအာင္၊ ပြင့္လင္းျမင္သာစြာ ေဆာင္႐ြက္ရမည့္ကိစၥဟု ေမာင္ေဒါ သေဘာေပါက္ပါ၏။ လူလိုသိတတ္ေသာ က်င့္၀တ္မ်ားကိုလည္း ေစာင့္စည္းထိန္းေက်ာင္းရမည္ဟု ယူဆပါ၏။

            သို႕ေသာ္ သို႕ေသာ္ သုိ႕ေသာ္ ေပါ့ေလ၊ အႏွီ “မ်က္ခြက္ဘုတ္အုပ္” မီဒီယာၾကီးကေတာ့ ေရေက်ာ္၀တ္ေက်ာင္းၾကီးသဖြယ္ျဖစ္ ေနတာေတြ႕ရပါ၏။ ေခြးေလ ေခြးလြင့္မ်ား လြတ္လပ္စြာ အညစ္အေၾကးစြန္႕ရာ၊ လြတ္လပ္စြာ မိတ္လိုက္ရာ၊ လြတ္လပ္စြာ ေဟာင္ၾက အူၾကရာ ျဖစ္ေနသည္ကို စိတ္ညစ္ညဴးစဖြယ္ေတြ႕ရပါ၏။

            အိမ္သာနံရံတြင္ ဂရာဖစ္တီစာမ်ား၊ အ႐ုပ္မ်ား၊ ကန္႕ကြက္႐ံႈခ်အလိုမ႐ွိသံမ်ားကို ေရးသားေလ့႐ွိေသာ ဖါေခါင္းလူထြက္မ်ားက လည္း လက္ကျမင္းၾကသည္ကို ေတြ႕႐ွိေနရပါ၏။

            “မေကာင္းဖူးဆိုတာေတြ မၾကည့္နဲ႕ေပါ့၊ ပိတ္ထားလိုက္ရင္ျပီးတာပဲ” ဟု ေငၚတူးသံ လွ်ာေဇာင္းခုတ္သံေပးမည္ဆိုလဲ ေပးႏုိင္ပါ၏။ ခက္သည္က ကိုယ္က မၾကည့္ခ်င္ဘဲလ်က္ ကိုယ္ၿခံထဲေရာက္ေရာက္လာသည့္ ေတာက္တုိမယ္ရ မွတ္ခ်က္ေတြ၊ စပဲန္ေတြ (ဘယ္လို ဘာသာျပန္ရမယ္ဆိုတာ ေမာင္ေဒါစဥ္းစားေနဆဲပါ) ျပႆနာျဖစ္ပါ၏။

            “မ႐ွိမေကာင္း၊ ႐ွိမေကာင္းႏွင့္၊ မေပါင္းလည္းခက္၊ ေပါင္းလည္းခက္၏” ဟု ဖြဲ႕ၫႊန္႕ဆိုခဲ့ရဖူးသည့္စာပိုဒ္လုိပါပဲ။ မ်က္ခြက္ဘုတ္အုပ္ေၾကာင့္သိရ၊ မွတ္ရ၊ ျမင္ရ၊ ေတြ႕ရတာေတြအတြက္၎၊ သိဖို႕မလို၊ မွတ္ဖို႕မလို၊ ျမင္ဖို႕မလို၊ ေတြ႕ဖို႕မလိုတာေတြ အားလံုးအတြက္ ေ႐ႊလက္ေတာ္ ေဆာ့ၾကကုန္သည့္ ဘြတ္ထီး ဘြတ္မ အားလံုးကို တဖက္ကလည္း “ငွဲ…ငွဲ…..ေက်နပ္ပါတယ္”လို႕ပင္ ေျပာလိုပါ၏။ (အဲသလို မေျပာရင္လဲ ေမာင္ေဒါတုိ႕ ေလက်ည္ဆန္ရာ ဗလပြနဲ႕ ျဖစ္ေနမွာကို အထူးပင္စိုးရိမ္မိသကိုးဗ်)

            ကဲ….ကဲ….အခုေတာ့ ဟိုငနဲေတြလိုပဲ ကြဲလုိက္၊ ေစ့လုိက္၊ ဟန္ကေလးေပးလိုက္လုပ္ရေအာင္ပါ။ ဘြာေတးေနာ၊ အခုေစ့သြားျပီ၊ ေမာင္ေဒါရဲ႕ မ်က္ခြက္ဘုတ္အုပ္ ေဒါ့ကြန္းထဲကိုလာခဲ့ပါ။ လာအပ္ပါ။ လက္ခံပါမည္ဟုပဲ ေျပာလိုပါ၏။ သူမ်ားမေကာင္းေၾကာင္း၊ ကိုယ္ေကာင္းေၾကာင္းေျပာရသည္မွ အလြန္အရႆ႐ွိသည္ဟု ေမာင္ေဒါၾကားဖူး၏။ ဒီအတြက္ ေမာင္ေဒါလည္းအရႆ႐ွိေသာ အလုပ္ေတြကို လုပ္ပါအံ့၊ အရႆ႐ွိစြာ ခံစားေပးၾကကုန္ဟုလည္း လူျပန္ေတာ္ ပတၲျမားအသံႏွင့္ ဟစ္ေၾကြးလုိက္ပါ၏။

            သည္ေနရာမွာ ေမာင္ေဒါစည္ပိုင္းထဲ ၿဖဲကနဲ၀င္ေရာက္လာသည္ကာ “အက္သစ္က္ဆ္” အေၾကာင္းျဖစ္ပါ၏။ လူ႕က်င့္၀တ္ဟု ဆိုေသာ္ ရေကာင္းပါ၏။ တုိက္ဆိုင္လာသည္ကသည္လိုပါ။

            အခုတေလာ မီဒီယာဖရီးဒမ္းကိုေအာ့ဘ္ဆတ္ဗ္ လုပ္ခြင့္ရၿပီးပိုပို စပီးဒီး ျဖစ္လာဟန္႐ွိရကား ေဖ့ဘုတ္ (မ်က္ခြက္ဘုတ္အုပ္) တြင္ ႐ွဲ လုပ္လာၾကသည့္ ပါဆင္နယ္ဖီးလင္း ေတြနဲ႕ ပီယားဆင္း ျဖစ္လြန္းတဲ့ ဆတိတ္မင့္ ေတြအေၾကာင္းကို အိုင္ ေမာင္ေဒါ “ဖီး” ျဖစ္ျပီး “ဘလတ္က္ ေအာက္” လုပ္ခ်င္လာပါ၏။ အမေလးေလး ေမာလိုက္တာ ဒက္ဂလိတ္နဲ႕ ဘားမီးစ္နဲ႕ မစ္က္စ္ လုပ္ျပီးေျပာရတာ။ ဟင္းအင္း၊ အဲသလိုကေလးေျပာမွ……ဘာတဲ့…..“အင္ ထဲလ္လက္ခ္ခ်ဴယယ္” ျဖစ္တယ္ဆိုလား၊ ေမာင္ေဒါလည္း နည္းနည္းေတာ့ေပါ့ေလ…..ေအာ့ ေပါ့ေလ…..  အင္ထဲလ္လက္ခ္ ခ်ဴယယ္လို႕ အထင္ခံရ မနည္ဖူးဆိုျပီး စဥ္းစားလုိက္မိလို႕ပါေနာ…..ဘြာ….။

            ျပန္ေကာက္ရရင္ အဲဒီမ်က္ခြက္ စာအုတ္ထဲေရာက္လာတဲ့ အခ်ိဳ႕ဟာေတြက မီဒီယာက်င့္၀တ္ေပ်ာက္ေနတာ ေမာင္ေဒါခံစားမိ လို႕ပါ။

            တစ္ပါးသူရဲ႕ အိမ္ေခါင္မိုးေပၚက ႏွင္းေတြဖံုးေနတာပဲျမင္ျပီး ကိုယ့္အိမ္ ဖိနပ္ခၽြတ္မွာ ဖိႏွပ္စုတ္ေတြ ႐ႈပ္ေနတာမျမင္တဲ့ လူမ်ိဳးေတြ၊ သူမ်ား မ်က္ေခ်းပဲျမင္ျပီး ကိုယ့္လံုးကြင္း ေလွ်ာေနတာ မျမင္တဲ့ လူမ်ိဳးေတြဆိုျပီး ေမာင္ေဒါတုိ႕ တေကာင္း အဘိရာဇသာကီ ယႏြယ္၀င္ေတြကို အထင္ေသး အျမင္ေသးတာခံရမွာ ေမာင္ေဒါ မခံခ်င္လြန္းလို႕ပါ။

            အဲဒီေတာ့ “အျပန္အလွန္ပိုက္” ထဲ၀င္ျပီး “ပင့္ကူအိမ္ေနရာ” ရယူထားျပီးၾကကုန္ေသာ “မ်က္ခြက္ဘုတ္အုပ္” ပိုင္႐ွင္ သူေကာင္းသားမ်ား လူ႕က်င့္၀တ္ေရာ၊ ေခြးက်င့္၀တ္ေရာ နားလည္ၾကျပီး “ျမည္းစရာ၊ စမ္းစရာ” ႏိုင္ငံတကာ ဗဟုသုတမ်ား၊ ႏုိင္ငံတြင္း ဗဟုသုတမ်ား ေပးၾကလွ်င္ျဖင့္ အေဟာသုခံ ေကာင္းေလစြဟု ေတာင့္တမိေၾကာင္းပါပဲ။

            အဲ……ေျပာမယ့္သာ ေျပာေနရတာပါ။ ျပတင္းေပါက္ဖြင့္လုိက္ရင္ ေလညွင္းေလျပည္ ၀င္လာမယ္ျဖစ္သလို၊ ယင္ေတြ ျခင္ေတြ ပိုးေလာက္ေကာင္ေတြလည္း ၀င္လာမွာက သဘာ၀ပဲလို႕ေတာ့ ေမာင္ေဒါ ေတြးမိသား။

            ကဲ………………အဲဒီေတာ့။

ဗညားဂ်မ္းေဒါ (ကြမ္းၿခံကုန္း)

*ၿပီးခဲ့သည့္ အပတ္ Open News Weeklyဂ်ာနယ္ အတြဲ ၅ အမွတ္ ၇ တြင္ ဗညား ဂ်မ္းေဒါ၏ ေဆာင္းပါ ေခါင္းစဥ္အား “အိမ္သာဘု” ဟု ျပင္ဆင္ ဖတ္႐ႈေပးပါရန္ ေလးစားစြာ ပန္ၾကားအပ္ပါသည္။*