မနက္ေနျခည္၊ မလာမီမွာ
ေ၀သီ၀ါးတား၊ ခရီးသြားတဲ့ႏွင္း
ေဆာင္ၾကဥ္းလာတဲ့အသံေတြဟာ
စပီကာထဲက လာတာမဟုတ္ဖူး
ရင္ထဲလူးလြန္႕ေနတဲ့ပဲ့တင္သံေတြေလ။
ေ႐ွ႕ကသြားႏိုင္ေ႐ွ႕ကသြား
မေ႐ြ႕လ်ားႏုိင္တဲ့လူ……ကူ
တူတူသြားမယ္ဆိုလည္းျဖစ္တယ္ေပါ့”တဲ့
ေဆာင္းခုႏွစ္ေဆာင္းကိုျဖတ္
မုန္တိုင္းထဲမွာ မတ္မတ္ရပ္
ျခကပ္ေဘးလဲမမႈ
မိုးထုၾကီးလည္းမၿဖံဳ
ေမတၲာၿခံဳလို႕လံုတဲ့အိုေအစစ္
ခုႏွစ္ႏွစ္သားေက်ာင္းခန္းေလးမွာ
သႏၵိဌာန္ေတြ႐ွိတယ္။
သိဂၤါရေတြ႐ွိတယ္။
ပီတိေတြ႐ွိတယ္။
နားလည္မႈေတြ႐ွိတယ္။
ျပည္သူ႕နီတိေတြ႐ွိတယ္။
ၾကည့္တတ္သူတိုင္းအျမင္ပါ
ဒါေၾကာင့္ပဲ…ႏွင္းမံႈေၾကြတဲ့
ေဆာင္းေႏွာင္းရဲ႕ တေန႕မွာ
ေ႐ြ႕ေနတဲ့စကၠန္႕တံ
ျမန္လြန္းမွာေတာင္ စိုးမိရဲ႕။
ခ်စ္ဖူူး
၁၂၊
၂၊ ၀၉
No comments:
Post a Comment