၁၃၇၂ ႏွစ္ပတ္လည္သ၀ဏ္
ႏွစ္တႏွစ္
သစ္သြားခဲ့ျပန္ၿပီ။
ပိေတာက္မပြင့္ဖူး။
သၾကၤန္မိုးမ႐ြာဖူး။
သၾကၤန္ေရမေအးဖူး။
ထန္းလ်က္ေတြမခ်ိဳဖူး။
အုန္းႏို႕ေတြမဆိမ့္ဖူး။
အေဟာင္းအျမင္းေတြအတိုင္းထဲမွာ
႐ိုင္းေနတာကေတာ့ ေနတေနထဲပဲ
ဆဲစီးယပ္-ေလးဆယ္။
ေလေျမေရမီး
တန္ခိုးၾကီးသတဲ့၊ သၾကၤန္စာရဲ႕ အဟိန္းအေဟာက္မွာ
ေနာက္ေကာက္က်သြားမွာလား- မင္း။
ပူေပ့ေစ႐ုန္းထ၊
ကိုယ္လုပ္ရမွာ ကိုယ္လုပ္၊
႐ႈပ္ေနတာေတြရေအာင္႐ွင္း၊
လူျဖစ္ရျခင္းကို ဂုဏ္ယူ
လူလိုစဥ္းစားတတ္ေအာင္က်င့္
အခြင့္ဆိုတာဖန္တည္းျခင္းပဲေလ
ေစာင့္ရင္းနဲ႕ ျမင့္ျမင့္ပ်ံ။
ခ်စ္ဖူး
No comments:
Post a Comment